Ο Χρήστος Βαλαβανίδης είναι ένας από τους πιο σπουδαίους ηθοποιούς που διαθέτει η χώρα μας. Η καταλυτική δύναμη της μικρής οθόνης με έκανε να τον «γνωρίσω» όταν ήμουν πιτσιρικάς μέσα από τους ιστορικούς Αυθαίρετους της δεκαετίας του 90. Βέβαια, πρόκειται για έναν ερμηνευτή που έχει δοκιμαστεί σε όλα τα θεατρικά είδη. Από παιδικό θέατρο και μιούζικαλ μέχρι επιθεώρηση. Ο ίδιος δηλώνει πως οι κόντρα ρόλοι αποτελούν για εκείνον μια πρόκληση ενώ δεν κάνει διαχωρισμό στα καλά και κακά θεατρικά είδη. Στις προσεχείς εκλογές θα είναι υποψήφιος με το Κίνημα Φτωχών Ελλάδος. Με μεγάλη χαρά , τον φιλοξενώ στο yourearticles.
-Οι μνήμες των παιδικών σας χρόνων;
Φτώχεια, πείνα μα και μεγάλη οικογενειακή ευτυχία. Ήμουν δεμένος με τους γονείς μου και είχαμε μια σχέση κατανόησης μεταξύ μας.
-Η πιο δυνατή ανάμνηση;
Η αποδοχή των γονιών μου για τα βαθιά αισθήματα φιλοζωίας που είχα.
-Πώς στραφήκατε στην ηθοποιία;
Η αγάπη για την ηθοποιία ξεκίνησε από τα παιδικά μου χρόνια. Ο πατέρας μου μάθαινε ποιήματα και εγώ ανέβαινα στις καρέκλες και έκανα απαγγελίες, έχοντας από τότε τρομερή μνήμη. Με τα χρόνια διάβαζα όλο και περισσότερο λογοτεχνία και στη συνέχεια άρχισα να βλέπω θέατρο. Όταν πια σπούδαζα νομικά στην Θεσσαλονίκη έλαβε χώρα από έναν όμιλο η παράσταση Το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας του Σαίξπηρ. Εγώ εκεί έπαιξα τον ρόλο του Πουκ. Ανέβηκαν οι γονείς μου για να παρακολουθήσουν την παράσταση και ο πατέρας μου, μου είπε να αφήσω τα νομικά και να ασχοληθώ με το θέατρο.
-Η παράσταση που σας συγκλόνισε;
Όταν ως φοιτητής παρακολούθησα τις θεατρικές παραστάσεις που σκηνοθέτησε ο Μίνως Βολανάκης και συγκεκριμένα με συγκλόνισε το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ.
-Πώς προσεγγίζετε έναν ρόλο που πρόκειται να ερμηνεύσετε;
Αν είναι κόντρα με μένα ο ρόλος τότε μου δημιουργεί μια πρόκληση. Έχω παίξει περίεργα πράγματα στη πορεία μου. Δολοφόνους, ψυχοπαθείς…
-Τι αποκομίσατε από τις σπουδές στο Εθνικό Θέατρο;
Τέσσερις εξαιρετικούς δασκάλους. Στην υποκριτική την Μαίρη Αρώνη, τον Στέλιο Βόκοβιτς και τον Τάκη Μουζενίδη. Στο θεωρητικό επίπεδο τον Άγγελο Τερζάκη ο οποίος ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για εμένα μιας και είχαμε μια αμοιβαία εκτίμηση καθώς και ο ίδιος έγραφα. Δε θα παραλείψω να αναφέρω και την Μαρία Χορς στη κινησιολογία.
-Τα συναισθήματα σας όταν ανεβήκατε και παίξατε σε ένα κατάμεστο θέατρο για πρώτη φορά;
Μια φυσιολογική δόση τρακ.
-Θέατρο, σινεμά ή τηλεόραση;
Θέατρο. Η τηλεόραση είναι αναγκαίο κακό τις περισσότερες φορές. Ειδικά σήμερα.
-Υπήρξαν καλλιτεχνικές επιλογές τις οποίες μετανιώσατε;
Φυσικά και έχω μετανιώσει. Ήμουν ηθοποιός αλλά συνάμα είχα και οικογένεια. Και ο ηθοποιός δεν σημαίνει μόνο φως. Σημαίνει φως, νερό, τηλέφωνο και κοινόχρηστα.
-Κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Είμαι χορτάτος από ρόλους και συνεργασίες.
-Πιστεύετε στα καλά και τα κακά θεατρικά είδη;
Ο ηθοποιός είναι ένας και το θέατρο είναι ένα. Ο ηθοποιός που παίζει επιθεώρηση μπορεί να παίξει και τραγωδία αν είναι πραγματικός ηθοποιός. Αν δεν είναι ηθοποιός και είναι διασκεδαστής τότε δεν μπορεί.
-Προτιμάτε να ερμηνεύετε δράμα ή κωμωδία;
Δεν τα ξεχωρίζω.
-Παράλληλα είστε ποιητής. Από πού αντλείτε την έμπνευση για τα γραπτά σας;
Από αυτή την περίεργη συνθήκη που λέγεται έμπνευση. Εκεί που κάθεσαι ξαφνικά σου έρχεται κάτι στο κεφάλι και το γράφεις. Είτε είσαι στο γραφείο, είτε είσαι στο μπάνιο. Είναι κάτι στα όρια του μεταφυσικού.
-Ως νεαρός ηθοποιός βιώσατε δυσκολίες. Σήμερα, για έναν ανερχόμενο ηθοποιό είναι πιο δύσκολα τα πράγματα;
Σήμερα είναι πιο πληθωριστικά τα πράγματα. Υπάρχει μεγάλη ανεργία στους ηθοποιούς. Τότε, ήταν και άλλα τα θεατρικά μεγέθη των ηθοποιών. Είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε με ιερά τέρατα.
-Είναι αστικός μύθος όσα λέγονται περί κυκλωμάτων;
Είναι ένας αστικός μύθος. Όταν υπάρχει ταλέντο, το ταλέντο θα βρει τον τρόπο να επιβληθεί. Ακόμα και αν του κλείσουν πόρτες ή το κυνηγήσουν.
-Πως κρίνετε τη σημερινή κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Χάλια. Υπάρχει φτώχεια, ανέχεια, φόβος και ανασφάλεια. Βλέπω βέβαια φως στον ορίζοντα.
-Στις εκλογές της 21ης Μαΐου θα είστε υποψήφιος με το Κίνημα Φτωχών Ελλάδος. Ο λόγος που συμμετέχετε;
Το Κίνημα Φτωχών Ελλάδος προσπαθεί να αλλάξει το κλίμα. Δεν χρησιμοποιεί ξύλινο λόγο ούτε φτηνό λαϊκισμό αλλά μιλάει σε γλώσσα ανθρώπινη. Ο στόχος μας είναι να φύγουμε από τις νοοτροπίες που κυριάρχησαν τα προηγούμενα χρόνια και να ενισχυθεί ο πολιτισμός. Ο λόγος που συμμετείχα ήταν ότι διάβασα το καταστατικό που μου έδωσε ο Παύλος Κοντογιαννίδης, με βρήκε σύμφωνο και προχωρήσαμε. Πια είμαστε συνοδοιπόροι.
-Ποιο είναι το κίνητρο να σας στηρίξει ένας αναποφάσιστος ψηφοφόρος;
Εμείς λέμε πάντα την αλήθεια χωρίς να έχουμε κρυφά συμφέροντα. Φτωχός δεν σημαίνει άθλιος. Στοιχειώδη έξοδα δεν σημαίνουν τσάμπα.
-Η στάση της Κυβέρνησης απέναντι στον καλλιτεχνικό κόσμο;
Ελλιπής τουλάχιστον. Πολέμησε την τέχνη όσο κανείς. Η σημερινή Κυβέρνηση είναι άθλια. Δυστυχώς, η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Οι ηθοποιοί δίνουμε αγώνα καθημερινό για επιβίωση και αξιοπρεπή διαβίωση σε μια χώρα όπου χρόνια τώρα την κυβερνάει ένα πολιτικό σύστημα τοξικό και σαθρό.
-Σε τι κατάσταση βρίσκεται η ελληνική κοινωνία;
Η ελληνική κοινωνία πάσχει από ραγιαδισμό.
-Πότε κλάψατε για τελευταία φορά;
Σε διάφορες κηδείες πολύ αγαπημένων μου φίλων.
-Η σχέση σας με τον Θεό;
Δεν είμαι άθεος μα και όχι θρησκόληπτος. Είμαι θρησκευόμενος.
-Το προσωπικό σας καταφύγιο όταν όλα δείχνουν δύσκολα;
Η ποίηση και η μουσική.
-Ο μεγάλος σας φόβος;
Θα σου απαντήσω όπως ο Γούντι Άλεν: «Δεν φοβάμαι τον θάνατο απλώς δεν θέλω να είμαι εκεί, όταν μου συμβεί».
-Τι είναι ο έρωτας;
Κινητήριος δύναμη. Με τα χρόνια μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο. Πότε καλύτερο και πότε χειρότερο.
-Είστε ευτυχισμένος με όσα έχετε βιώσει;
Εντελώς.
-Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε;
Θα προσπαθούσα να βγάλω πιο πολλά χρήματα, γιατί κάποια στιγμή το αποποιήθηκα αυτό εις βάρος της καριέρας μου. Ήμουν οξύθυμος και δεν δεχόμουν παρατηρήσεις. Αισθανόμουν ότι είχα δίκιο και αρνιόμουν να με καβαλήσει ο οποιοσδήποτε.
-Τα όνειρα σας για το μέλλον;
Να έχω υγεία και να δουλεύω στο θέατρο.
-Η συμβουλή που θα δίνατε σε ένα νέο άνθρωπο για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα;
Να διαβάζει βιβλία, να βλέπει παραστάσεις και να μιλάει με τους φίλους του για την τέχνη.
-Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε το όνομα Χρήστος Βαλαβανίδης;
«Αγαπητέ μου Δον Κιχώτη. Εμείς δεν κυνηγάμε ανεμόμυλους. Εμάς μας νοιάζει να μην πεινάει ο φτωχός», ο Σάντσο.
-Κύριε Βαλαβανίδη σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Εγώ σε ευχαριστώ.
Χρήστος Βαλαβανίδης, πλήρες βιογραφικό: εδώ
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
