Your e-articles

Με την πρώτη του ποιητική συλλογή (αποτελούμενη από έργα που είχαν κυκλοφορήσει σε ηλεκτρονική μορφή) ο Γιώργος Κόκκινος μας καλεί σ’ ένα ταξίδι ευαισθησίας, αυτογνωσίας και ευθύνης, όπως μόνο οι ποιητές μπορούν να το κάνουν. Οι στίχοι που πατούν στέρεα στο σήμερα και αναφέρονται σε όλα τα θέματα που απασχολούν τον ευαίσθητο σκεπτόμενο άνθρωπο προβάλλοντας τις πτυχές τους που διαμορφώνουν τη σύγχρονη ζωή… Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι ελπίδες, η ζωντάνια των πρώτων ερώτων, οι απογοητεύσεις, ο χρόνος που περνά αμείλικτα, τα χρώματα και οι μυρωδιές της ζωής, όλα συντίθενται στο υφάδι της ποίησης του Γιώργου Κόκκινου και δημιουργούν ένα ιδιαίτερο ποιητικό περιβάλλον: ο ποιητής περιπλανάται σ’ ένα ιδιαίτερα δραματικό παρόν και καταγράφει με μεγάλη ευαισθησία θέματα που, άμεσα ή έμμεσα, μας αφορούν όλους: τον ερωτικό πόθο που παρουσιάζεται, ακμάζει, παρακμάζει αλλά δεν παραιτείται, παραμένει πάντα παρών έστω σαν κραυγή, την επιθυμία της συνύπαρξης, τη μοναξιά, την ομορφιά της αναμονής, την ουσία των υπάρξεων και των συνυπάρξεων και κυρίως τη ματαίωση των επιθυμιών που στραγγίζει τις ευαισθησίες και αφήνει τον άνθρωπο γυμνό και ανυπεράσπιστο. Μας καλεί σ’ ένα ταξίδι ζωής και γνώσης (αυτογνωσίας και ετερογνωσίας) που μιλάει στις καρδιές μας με γνήσια ευαισθησία ώστε να γίνουμε καλύτεροι.

Ανακαλύψτε το Απάνθισμα 2006 – 2021 Εδώ

Η καρφωμένη προσευχή

Ξεκίνησα μιαν ώρα για ένα μακρύ ταξίδι
πιο μακριά να φτάσω απ’ τη δική μου Ιθάκη
εφόδια δεν κράταγα στους ώμους, μήτε στις τσέπες μου ψωμί

αγάπη είχα φορτώσει τις βαλίτσες μου
λατρεία απ’ τη λατρεία μου, στο κόκκινο δισάκι
τεράστια τ’ αποθέματα υπομονής κι ελπίδας μες τα σπλάχνα μου

κομμάτια εφημερίδας μες τις τσέπες
που λέγανε για μια χαμένη αγάπη, που άργησε να ‘ρθει
ο δρόμος που περπάτησα, χιλιόμετρα
με ορθάνοιχτα τα μάτια και τ’ αυτιά να μη τον χάσω

κι όπου έβρισκα μικρές τριανταφυλλιές
προσκύναγα το χώμα τους, κάνοντας μιαν ευχή
να φτάσω μ’ όση δύναμη μου απόμεινε τα μάτια σου

θα έμοιαζα, αλλοτινούς καιρούς
σαν κυνηγός πολύτιμων κι αστραφτερών πλασμάτων
που όμοια τους δεν γέννησε η γη μες στους καιρούς
σαν ένας κλέφτης διαμαντιών στο όρος του Καυκάσου
εκεί που είναι αδύνατο να βρεις τριανταφυλλιές

τα πέταλα συνέλεγα μ’ αγάπη ένα προς ένα
τα φύλασσα σ’ ένα πουγκί πιο ροζ κι από τα χείλη σου
πιο κόκκινα λουλούδια κι απ’ το αίμα του κορμιού σου
πιο πορφυρά κι απ’ τα φιλιά που μ’ έκαναν παιδί

αρώματα δε φτιάχνονται μ’ οσμή παραδεισένια
γιατί όποιος το άρωμά σου έφτασε να πιει
στη ζάλη απ’ το μεθύσι του, κόλλησε η σκιά σου
και γίνηκε κομμάτι απ’ το κορμί σου, το κορμί

συνέλεγα στους σάκους μου αρώματα
να δένουν, να παντρεύονται μ’ αγάπη απ’ την αγάπη
να σμίγουνε, να ενώνονται λατρεία με γινάτι
κουράγιο να βαπτίζονται, καρτέρι, επιθυμία
κι εμείς κάποια νυχτιά να τα φορέσουμε στο σώμα

μα ο δρόμος που κινήσαμε, λέγεται Αθανασία…
πολλά τα σταυροδρόμια και μας πλάνεψαν
δεξιά φραγκοσυκιές και βάτα με κοχύλια
πιο πέρα η μαύρη θάλασσα, στην άκρη η ελπίδα

στ’ αριστερά ένα κάστρο με ξερόλες αυλικούς
ιπτάμενους γαϊδάρους, χιμπατζήδες μ’ αλυσίδα

στο δρόμο μου δεν είδα μήτε ιππότες ή σοφούς
πριγκίπισσες με στέμματα, παρά με μια χλαμύδα
που έκρυβε ανεκτίμητα διαμάντια απ’ τους εχθρούς
τριγύρω απ’ την καρδιά, μιαν ηλιαχτίδα

τι άλλο να σου πω; περπάτησα χιλιόμετρα
τ’ αυτιά μου τυμπανίζουνε ακόμα από φωνές
σκληρά τα λόγια που είπανε σε μι’ άγραφη σελίδα
καλύτερα να μου έσχιζαν το σώμα από πετριές

αλλά τι λέω! έτσι δε θα ‘βλεπα ποτέ ξανά τα μάτια σου
δε θ’ άκουγα τον ήχο απ’ τη φωνή σου
θα έμοιαζα με άγγελο τριγύρω απ’ το κορμί σου

να σου φυλάω όνειρα που φτιάχναμε μαζί
τα κάλλη σου να κρύβω, σα γυμνώνεις την ψυχή σου
στον τοίχο, η καρφωμένη προσευχή

τώρα που ζω δε θα γιορτάσω, γιατί λείπεις
λείπω κι εγώ, σα πεινασμένος σκύλος απ’ το σπίτι σου
τώρα κι αν ζω είμαι νεκρός, μακριά απ’ τη φωνή σου
κι απ’ των χειλιών σου το φιλί, όσο δεν πίνω, σβήνω

είμαι νεκρός γιατί πλησίασα το άπιαστο κι ήθελα να τ’ αρπάξω
κι αφού το άπιαστο δεν πιάνεται, κοίτα πως καταστράφηκα

κράτα μονάχα το πουγκί να με θυμάσαι
κι όταν θα βρίσκεις τμήματα απ’ τις σάρκες μου στους δρόμους που διαβαίνεις
πρόσεξε! τ’ άπιαστα όνειρα να μη μου τα ζηλεύεις

τώρα που ζω δε θα γιορτάσω, γιατί λείπεις
είμαι νεκρός πάνω στον τοίχο, η καρφωμένη προσευχή!

…………………

Ο Γιώργος Σ. Κόκκινος είναι Έλληνας ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος και πεζογράφος. Έχει τιμηθεί με το Γ’ βραβείο ποίησης του Λογοτεχνικού διαγωνισμού της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το έτος 2006 για το ποίημά του «Πορφυράδα».

Γεννήθηκε στην Κηφισιά Αττικής στις 19 Σεπτεμβρίου 1977. Στα γράμματα εμφανίζεται για πρώτη φορά μέσα από κριτικές και δημοσιεύσεις ποιημάτων του το 2006 στο περιοδικό Πνευματική Ζωή. Ακολουθούν δημοσιεύσεις σε έντυπα Λογοτεχνικά περιοδικά και του διαδικτύου. Η ποιητική του συλλογή Φυγείν Εστί (Αύγουστος 2018) έχει αξιολογηθεί με κριτική αναφορά από τον Αντώνη Χαριστό για το περιοδικό «Εκδοτικά Νέα». Το θεατρικό κείμενο Πρότερον Θνητοί (Μάρτιος 2019) στην επίτομη έκδοσή του έλαβε μέρος, ως θεατρικό έργο γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα, στο διαγωνιστικό τμήμα του ευρωπαϊκού προγράμματος θεατρικών έργων Eurodram 2020 European network for drama in translation. Το βιβλίο έχει μεταγραφεί και σε κώδικα Braille (Απρίλιος 2019) μέσω του συστήματος MinaDot, ενώ διανέμεται ελεύθερα.

Στις 25 Απριλίου 2020 παρουσιάστηκε στο κοινό η μικρού μήκους ταινία ΜΠΛΕ της Σπυριδούλας-Υρώ Γιολδάση, στην οποία ο Γιώργος Σ. Κόκκινος ανέλαβε το σενάριο, το μοντάζ και την επεξεργασία του ήχου. Η ταινία συμμετείχε στον διαδικτυακό διαγωνισμό προβολής ταινιών μικρού μήκους Προβολές ταινιών από το διαγωνισμό με θέμα «Unlocked». Τον Γενάρη του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γράφημα η πρώτη έντυπη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Απάνθισμα 2006-2021» όπου περιέχονται 23 από τα πιο δημοφιλή γραπτά του σε μια πορεία 15 ετών. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από την Καλλιόπη Ηλιοπούλου («Μέσα στον έρημο σταθμό») και τον Νικόλα Ρέγκο («Το μπλε παράπονό σου»). Το τραγούδι «Το μπλε παράπονό σου» αναμένεται να ενταχθεί σε δίσκο τα Χριστούγεννα του 2022 για λογαριασμό της εταιρίας Protasis.

Είναι παλαιό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2007), μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού (2021), μέλος του σωματείου Το σπίτι του Καλλιτέχνη (2021). Συμμετείχε στις διαδικασίες ίδρυσης του σωματείου παραστατικών τεχνών (Κ.Α.Τ.Σ. – Κάτω Από Τη Σκηνή) το 2021. Ως συντάκτης κειμένων απασχολήθηκε στο eBooks4Greeks από τον Αύγουστο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2019, ενώ τα ηλεκτρονικά του βιβλία που κυκλοφορούν δωρεάν για ανάγνωση στο διαδίκτυο με άδεια creative commons 4,0 διατίθενται από σελίδες διάθεσης ελεύθερων βιβλίων από το 2015. Διατηρεί την επαγγελματική του σελίδα στο διαδίκτυο στην διεύθυνση: http://www.gkokkinos.net

Ακούστε τη μελοποίηση του ποιήματος Μέσα στον Έρημο Σταθμό

Το ομώνυμο ποίημα περιέχεται στη συλλογή «Απάνθισμα 2006-2021», Γιώργος Σ. Κόκκινος, εκδόσεις Γράφημα, Γενάρης 2022.

©+℗ Kalliopi Iliopoulou | 2022 Available worldwide on: iTunes / Amazon / Spotify / Napster / Google Music / Deezer / Akazoo Music

▶ iTunes (Greece):https://music.apple.com/gr/album/%CE%…

▶ iTunes (USA): https://music.apple.com/us/album/%CE%…

▶ Spotify: https://open.spotify.com/album/2wz6eD…

▶ Amazon (UK): https://www.amazon.com/music/player/a…

▶ Amazon (Asia): https://www.amazon.co.jp/music/player…

Στίχοι
Μέσα στον έρημο σταθμό
πάνε κι έρχονται τα τρένα
κι απ’ τα βαγόνια κατεβαίνουν οι αγάπες
που δεν αντέξανε ποτέ το χωρισμό
με τα φτερά τους σπασμένα.

Άυλοι άνθρωποι, κορμιά αγανακτισμένα
που ’μαθαν πρόστυχο πως είναι το φιλί
και σουλατσάρουνε σκυφτοί στις αποβάθρες
κι η μέρα δε θα τους χαρίσει άλλο πρωί.

Ρεφρέν
Κρατούν βαλίτσες με χιλιάδες αναμνήσεις,
με το κορμί να κουβαλάει τις πληγές.
Τη μνήμη, μάτια μου, δε σβήνεις όταν θες,
σε σβήνει εκείνη με τη μια, όταν θελήσει,
όταν το βάρος της κανείς δε θα κρατήσει.

Μέσα στον έρημο σταθμό
πάνε κι έρχονται τα τρένα.
Μη με ρωτήσεις να σου πω,
έχω εισιτήριο διπλό,
απλά δεν έχω προορισμό
και δεν υπάρχω για κανέναν.
Αν θέλεις, έλα.
Κρατώ μια θέση και για σένα
Αν θέλεις, έλα. Έλα…

___SOCIAL MEDIA___

•Γιώργος Σ. Κόκκινος•

➡Facebook: https://www.facebook.com/GeorgeKokkinosI

➡Website: https://gkokkinos.net

•Καλλιόπη Ηλιοπούλου•

➡Facebook: https://www.facebook.com/kalliopiilio…

➡Instagram: https://www.instagram.com/kalliopiili…

•Ιάσων Ηλιόπουλος•

➡Facebook: https://www.facebook.com/iasonas.ilio…

➡Instagram: https://www.instagram.com/jay.elio/

•Βαγγέλης Ευαγγελίου•

➡Facebook: https://www.facebook.com/evangeliou

➡Instagram: https://www.instagram.com/vangelis.ev…