Σήμερα, με αφορμή την βιβλιοπαρουσίασή του στον Ιανό στις 3 Νοεμβρίου και ώρα 6 μμ θα γνωρίσουμε τον κ. Αντώνη Ζαΐρη, οικονομολόγο και λογοτέχνη.
– Καθηγητής Πανεπιστημίου με πολλά χρόνια στο χώρο της αγοράς αλλά και συγγραφέας 17 βιβλίων, μερικά από αυτά λογοτεχνικά. Τι αγαπάτε και τι σας φοβίζει;
Αγαπώ το άγνωστο γιατί με κάνει να φαντασιώνομαι και είναι πηγή του ονείρου. Το άγνωστο δεν θέλει σχέδιο καθώς αφήνεσαι στη ροή του χρόνου. Το άγνωστο σε κάνει να είσαι δημιουργικός σε ό,τι αναπάντεχα προκύπτει και όχι σε ό,τι είχες σχεδιάσει στο μυαλό σου. Με φοβίζει η κρυμμένη ηλιθιότητα που επικαλύπτεται με συνεχόμενα ψέματα σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα πραγματικότητα σαν να είναι αληθινή! Και ας είναι βουτηγμένη στο ψέμα και την ανοησία. Κάπως έτσι συνεχίζεται αυτή η ανόητη ιστορία και μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Τότε ο θρίαμβος της ηλιθιότητας γίνεται επικίνδυνος, χάνεται ο έλεγχος, παίρνει θέση η οργή, η καταστροφική μανία και ο στόχος θρυμματίζεται με ευθύνη προφανώς των ηλιθίων.
– Οικονομικά και λογοτεχνία. Τι σας ώθησε στο να ασχοληθείτε με το καθένα;
Οικονομικά, γιατί τα αγαπώ είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου και οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή έχει τελικά οικονομικό αποτύπωμα. Λογοτεχνία, γιατί λειτουργεί παρηγορητικά και ανακουφιστικά στη ζωή μου. Είναι ένας ισχυρός λόγος να υπάρχω καθώς η λογοτεχνική και ποιητική προσέγγιση μεγαλώνει μέσα μου την ενσυναίσθηση για τον άλλον και, γιατί όχι, με κάνει να παίρνω καλύτερες και δικαιότερες αποφάσεις στην εργασία μου.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Το αγαπημένο μου βιβλίο που διάβασα και ξαναδιάβασα στην εφηβεία και στην ύστερη νεότητά μου ήταν η «Ασκητική» του Καζαντζάκη και έχουν μείνει βαθιά αποτυπωμένα μέσα μου τα λόγια του:
«Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής η αθανασία. Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δύο τούτα ρέματα παλεύουν: α. o ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία β. ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη προς τον θάνατο.»
– Ποιος ήταν ο λόγος κάθε φορά να γράψετε τις ποιητικές σας συλλογές;
Ο λόγος κάθε φορά να γράψω μια ποιητική συλλογή είναι η ανάγκη να βγάλω εισιτήριο σε ένα ταξίδι μαγευτικό και δίχως προορισμό, καθώς προορισμός σημαίνει ότι «άλλη μια μέρα πήγε τέλος…» .Ο ανεκπλήρωτος πόθος είναι η μόνη εξάρτηση που δικαιολογώ στον εαυτό μου και αυτός γεννά την ποιητική μου δημιουργία.
– Μοιραστείτε μαζί μας το αγαπημένο σας ποίημα.
Όλα τα ποίηματά μου είναι αγαπημένα αλλά υπάρχουν και κάποια που αντιπροσωπεύουν δύσκολες νοητικές καταστάσεις που δοκιμάζουν την ανθρώπινη αντοχή. Όπως το ο άνεμος, φωτιά και το ένας ήρεμος θάνατος από την ποιητική μου συλλογή όπου νάναι… που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2020.
– Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το ένα παιδί μετράει τα άστρα του Μενέλαου Λουντέμη. Επίκαιρο μυθιστόρημα που εκδόθηκε το 1956 και κάνει αναφορά στον αγώνα ενός μικρού ορφανού παιδιού να μορφωθεί παρά τις αντίξοες συνθήκες και να επιβιώσει. Ο Μέλιος, ο γύφτος Μπίθρος, ο μπάρμπα – Θόδος, η κυρία – Αρετή και ο Δακρυτζίκος είναι κάποιοι από τους χαρακτήρες αυτού του σπουδαίου έργου.
– Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας;
Ξεχωρίζω το πολιτικό – φιλοσοφικό δοκίμιο Παγωμένος χρόνος, εκδόσεις Θερμαϊκός (2016), που μιλά για τις αλήθειες των άλλων, το όνειρο της ζωής, την πορεία της ανθρωπότητας, την αγάπη στο Θεό, την εξιδανίκευση της κοινωνίας των πολιτών, την Ελλάδα που πληγώνει και την δική μου αλήθεια με αναφορά σε νοσταλγικές, αλλοτινές μνήμες.
– Θα θέλατε να μας πείτε για μία δυνατή στιγμή της ζωής σας;
Μια δυνατή στιγμή στη ζωή μου είναι όταν ήρθα αντιμέτωπος με τον θάνατο και άρχισα να του χαμογελώ. Τότε η απέραντη δειλία μου μετατράπηκε σε τόλμη και κατάλαβα ότι είχα ανάγκη και το τελευταίο μυρμήγκι στη ζωή μου και από τότε άλλαξαν, όχι όλα, αλλά πολλά πράγματα στη ζωή μου. Η επίγνωση της θνητότητας με έκανε σίγουρα λίγο καλύτερο άνθρωπο.
– Τι κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο;
Τον ελεύθερο χρόνο μου, που είναι πλέον λιγοστός, την ημέρα τον εξαντλώ απολαμβάνοντας στιγμές μοσχομυρισμένου καφέ ελληνικού σε όμορφες αθηναϊκές γωνιές, ακινητοποιημένος και ελεύθερα σκεπτόμενος και επίσης γράφοντας σημειώματα τη δε νύχτα, μηρυκάζω λέξεις, κάποιες από αυτές συνοδεύουν και τα όνειρά μου, και το ξημέρωμα γίνονται ποίημα.
– Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη θα θέλατε να μας πείτε για τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια και μία ευχή;
Τα μελλοντικά συγγραφικά μου σχέδια αφορούν δύο ποιητικές συλλογές. Η μία λέγεται σκάλα μνήμης με αναστοχασμό και αναδίφηση των εμπειριών που φωτογραφίζονται σε κάθε σκαλί μιας παλιάς σκάλας και η άλλη λέγεται ύπουλη νύχτα με προσωπικά βιώματα που διαπλέκονται και ξυπνούν συνειδήσεις μέσα από μια συμπεριληπτική, σπαρακτική απεικόνιση στιγμών μόνο που κάποιες φορές γίνονται εφιάλτες.
Ευχή μου είναι να αποφεύγει η μοίρα να με φέρνει σε επαφή αφενός, με τοξικούς ανθρώπους και αφετέρου, με ηλίθιους που ενώ το ξέρουν ότι είναι ηλίθιοι προσπαθούν να υποδυθούν τους έξυπνους!
Περίληψη:
Τι σχέση μπορεί να έχει η διαγενεακή βία με τις μεταρρυθμίσεις και ο επιστημονικός με τον παραεπιστημονικό λαϊκισμό;
Ανακτούν οι Ανθρωπιστικές Επιστήμες το κύρος και τη χρησιμότητά τους, υποστηρίζοντας ηθικά και εξισορροπητικά το «νέο γενναίο μας κόσμο», που προχωρά πάνω στο τρένο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης με ανεξέλεγκτη ταχύτητα;
Το περιβάλλον, η ανισότητα και οι ταυτότητες πόσο θα επηρεάσουν το μέλλον του συστήματος που κυβερνά χωρίς αντίπαλο τον κόσμο σήμερα;
Ποιος είναι ο ρόλος της ηγεσίας, που αποτελεί πάντα τον καταλύτη στην πορεία των εξελίξεων;
Έφθασε ο καιρός να απομυθοποιηθούν ταμπού και στερεότυπα, ελευθερώνοντας ανεκμετάλλευτες δυνάμεις της πατρίδας μας;
Μπορούμε να αισιοδοξούμε για έναν μεγάλο μετασχηματισμό της οικονομίας μας;
Ποια απροσδόκητα δώρα μας φέρνει η πανδημία;
Σε εύλογα ερωτήματα όπως αυτά μόνον ο χρόνος μπορεί να απαντήσει.
H πανδημία όμως ανέδειξε με έμφαση θέματα όπως τα παραπάνω, που αν και κάποια από αυτά ήταν ήδη γνωστά, τώρα αρχίζει να γίνεται ορατό το ότι αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες όσο και απειλές για το μέλλον μας, καθώς βαδίζουμε στο δρόμο προς την αβεβαιότητα…
Η βιβλιοπαρουσίαση θα λάβει χώρα:
Την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022, ώρα 18.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24, Αθήνα), θα παρουσιαστεί από τις εκδόσεις Παπαζήση το νέο βιβλίο των Αντώνη Ζαΐρη και Γιώργου Σταμάτη «Ο Μεγάλος Μετασχηματισμός – Πορεία προς την αβεβαιότητα».
Ο ιστότοπος του συγγραφέα-οικονομικού αναλυτή-σύμβουλου επιχειρήσεων Αντώνη Ζαΐρη: εδώ
