Συνέντευξη με την Εύα Θεοτοκάτου: «Ένας γλυκά αμαρτωλός και υπεύθυνα ακριβοδίκαιος άνθρωπος»

Σπούδασε οικονομικά αλλά την κέρδισε το ραδιόφωνο. Στα δεκαοκτώ της βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο για πρώτη φορά επαγγελματικά και δεν σταμάτησε ποτέ. Αποτελεί ένα μουσικό ερευνητικό πνεύμα και ένα ακούραστο ζιζάνιο που καταπίνει τη μουσική δίχως τελειωμό. Την απολαμβάνουμε 20:00 με 22:00 στον En Lefko 87.7 από Δευτέρα ως Σάββατο. Σήμερα, στο your e-articles η ραδιοφωνική παραγωγός Εύα Θεοτοκάτου.

-Ποιες είναι οι αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια;

Πολλή φύση, πολύ σκαρφάλωμα, πολλά σκυλάκια και πολύ ραδιόφωνο.

-Έχεις αναφερθεί παλαιότερα στη γειτονιά σου, την Βάρκιζα. Τι σημαίνει για εσένα;

Δεν δένομαι τρομερά ούτε με τις περιοχές, ούτε με τα αντικείμενα. Είναι ωραία η Βάρκιζα έχει αυτό το απόκοσμο το χειμώνα και το ακριβώς αντίθετο το καλοκαίρι. Η θάλασσα είναι που κάνει την διαφορά. Αυτή η ακτογραμμή που ξέρεις οτι στέκει πάντα εκεί και σε περιμένει, αλλά κατά τα άλλα θα μπορούσα να ζήσω οπουδήποτε αρκεί να είχε ασφάλεια, τους αγαπημένους μου και τέχνη. 

-Ποσο καθοριστική σημασία έχει στη ζωή σου η μουσική;

Απόλυτη! Η μουσική με έχει σώσει στα δύσκολα, με έχει μάθει ιστορία και με έχει φέρει σε επαφή με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει κάποιος μέσα από εμπειρίες για να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του. Αν συνειδητοποιήσουμε τον πλούσιο χάρτη συναισθημάτων που μας παρέχει η μουσική θα μπορούσαμε να ρυθμίζουμε τον εαυτό μας ανάλογα με αυτό που έχουμε ανάγκη να νιώσουμε περισσότερο ή ακόμη με συναισθήματα που δεν τολμάμε να αγγίξουμε και όλα αυτά από τα ηχεία του σπιτιού ή του αυτοκινήτου μας. Η μουσική είναι μια μηχανή χρόνου και εμπειριών…  

-Η επιρροή της στην καθημερινότητά σου;

Από την στιγμή που μάθεις να ταυτίζεις την καθημερινότητά σου με την μουσική δεν υπάρχει γυρισμός και η καθημερινότητά σου προσαρμόζεται αναλόγως.

-Την αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά ως ακροάτρια ή η ιδιότητα της ραδιοφωνικού παραγωγού σε επηρεάζει;

Βέβαια. Ως ραδιοφωνικός παραγωγός μπορεί να καταναλώνω την μουσική γρήγορα και αδηφάγα ψάχνοντας εκείνη που ταιριάζει στην εκπομπή μου. Μπορεί ακόμη να αδικώ κάποια είδη αφού δεν θα ακούσω επιτούτου pure jazz ή κλασσική μουσική. Μην ξεχνάς ότι ένας ραδιοφωνικός παραγωγός οφείλει να ακούει όσες περισσότερες νέες κυκλοφορίες μπορεί για να παρουσιάσει αυτά που θα αρέσουν στο κοινό του και θα ταιριάζουν στο προσωπικό του ύφος. Συνδυασμός για ακροβασία και βέβαια οι κυκλοφορίες στις μέρες μας είναι πραγματικά άπειρες και σε όλες τις μέρες τις εβδομάδας από χίλιες πλατφόρμες και πηγές και αυτή είναι η πρόκληση της εποχής μας για το ραδιόφωνο. Να τιθασεύσεις όλον αυτό τον όγκο κυκλοφοριών… Ως ακροάτρια η μουσική δεν έχει όρια, εκτός βέβαια από κάποιες κόκκινες γραμμές που όλοι έχουμε και ένα καινούργιο άλμπουμ μπορεί να μετατραπεί σε αγαπημένο μετά από επαναλαμβανόμενες ακροάσεις. Η μουσική θέλει χρόνο και την προσοχή σου, ενώ ταυτόχρονα θέλει χώρο και την ψυχή σου… 

-Ποια είναι τα ακούσματα που σε καθόρισαν;

Πέρασα από όλα τα κλασσικά μονοπάτια της μουσικής ξεκινώντας από τα 40’ς και μετά όλα ανατράπηκαν βουτώντας στην alternative πλευρά του κάθε είδους για να επιστρέψω σε ένα προσωπικό αμάλγαμα που τα συνδυάζει και καθημερινά ξετυλίγεται στην εκπομπή.

-Τι σου έδωσε το ερέθισμα για να ασχοληθείς με το ραδιόφωνο;

Η αγάπη μου γι’ αυτό. Μου άρεσε η παρέα του ραδιοφώνου και η ύπαρξη του παραγωγού ως ζωντανό ον ανάμεσα σε ηχογραφήσεις από όλες τις δεκαετίες και τα μήκη και πλάτη του κόσμου…

-Τι βιώνεις όταν βρίσκεσαι πίσω από το μικρόφωνο του Εν Λευκώ 87.7;

Όταν κάνω εκπομπή ξεχνάω οτιδήποτε και να μου συμβαίνει. Είναι σαν να πετάω, σαν να είμαι σε rollercoaster, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο πέρα από την σχέση μου με τον ακροατή και την μουσική. Που είναι ισότιμη κάθαρση, έξαψη. 

-Όταν βρίσκεσαι πίσω από την κονσόλα κάποιου μαγαζιού και παίζεις μουσική;

Άγχος στην αρχή να πιάσω το κοινό. Να δώ ότι νιώθουν το vibe, διασκεδάζουν και όταν επιτευχθεί αυτό, που συμβαίνει το πολύ μέσα σε ένα μισάωρο, μετά πετάω πάλι, νιώθω σαν μάγος με αγγελικά ξόρκια ευτυχίας, ενεργητικότητας και αισθησιασμού. Προς το τέλος του σετ πεινάω, νιώθοντας λυτρωμένη και εξαιρετικά κουρασμένη. 

-Πώς αντιλαμβάνεσαι το τοπίο στο σημερινό ραδιόφωνο;

Έχουμε πολλά ραδιόφωνα με διαφορετικές μουσικές και εξαιρετικά πολλά εναλλακτικά για μια τόσο μικρή χώρα… Δεν μπορώ να ακούω βλακείες τύπου «πεθαίνει, παίζουν μόνο σαχλαμάρες και τα ιδια κτλ». Δεν ισχύει, εξελίσσεται, εκσυχρονίζεται και κρατάει το μερίδιό του σε μια τόσο ανταγωνιστική εποχή. Ο En lefko έχει στην πλατφόρμα του τουλάχιστον τρία web radios για έξτρα μουσικές. Το ραδιόφωνο είναι παρέα και πηγή πληροφορίας, μουσική ή μη. Θα είναι πάντα εκεί να προσφέρει την έκπληξη ακόμη και όταν όλα τα άλλα θα σε έχουν κουράσει…

-Σου είναι πιο δύσκολο να εμφανίζεσαι σε μια τηλεοπτική μουσική εκπομπή;

Όχι, το έκανα 10 χρόνια στο Mad είναι η άλλη μου πλευρά. 

-Ποιες είναι οι μνήμες σου από την πολυετή παρουσία σου στο κανάλι MAD;

Υπέροχες. Περνούσαμε ΑΠΙΘΑΝΑ! Ήμασταν όλοι μια παρέα. Από τον σκηνοθέτη μέχρι την μακιγιέζ. Πολύ δημιουργικοί, χωρίς τις ίντριγκες της τηλεόρασης και μην ξεχνάς ότι τότε ήταν και η πιο καλή περίοδος του καναλιού.

-Τι αποκόμισες από τις σπουδές σου πάνω στα οικονομικά;

Δεν έχω χάσει ποτέ χρήματα και δεν έχω ποτέ οικονομικά χαριστεί. Όχι απαραίτητα για τα χρήματα αλλά για να προστατέψω τον κλάδο μου. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την θέση και την υποχρέωσή μας στην κοινωνία. Κατά τα άλλα θα έπρεπε να σπουδάσω μουσική ή ψυχολογία. Τα οικονομικά ήταν χαμένος χρόνος. 

-Έχεις κοινωνικές ανησυχίες;

Έχω βέβαια. Ακούστε με καθημερινά και θα καταλάβεις ποιες. 

-Πιστεύεις στον Θεό;

Πιστεύω σε ό,τι ανακουφίζει τον καθένα μας και τον κάνει καλύτερο άνθρωπο. Ο θεός μάλλον έχει πολλά πρόσωπα.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Σαν ανεμοδαρμένο κοχύλι, χτυπιέμαι από τα κύματα και γυαλίζω περισσότερο. Λιάζομαι στον ήλιο και καίω. Δέχομαι την βροχή και αφήνω να με παρασύρει. 

-Τι είναι η ευτυχία;

Να σου βγαίνει χαμόγελο ακόμη και όταν περιμένεις σε ουρά, μαζεύεις τα κακά του σκύλου σου ή συναντάς κακοπροαίρετους ανθρώπους.

-Τι άνθρωπος είναι η Εύα Θεοτοκάτου;

Γλυκά αμαρτωλός και υπεύθυνα ακριβοδίκαιος…

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;

Η προσωπική μου οικογένεια.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

Να χάσω την έμπνευση και την λαχτάρα μου για την ζωή.

-Το λάθος που δε θα συγχωρήσεις ποτέ στον εαυτό σου;

Μόνο ένα μοιραίο λάθος που θα επηρέαζε μια άλλη ζωή με καταστροφικό τρόπο, θα με έκανε να νιώθω έτσι απόλυτα. Ευτυχώς δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Όλα τα άλλα διορθώνονται ή παίρνουν τον δρόμο που σου ταιριάζει. Ας μην είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Ναι θα έκανα άλλες σπουδές. 

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;

Να έχει ανθρώπους γύρω του αληθινούς που θα τον καμαρώνουν και θα τον βοηθούν να μην χάσει τον στόχο του.

-Πώς περνάς τον χρόνο σου την περίοδο του lockdown;

Με πολλά βιβλία, πολλή μουσική και πολλές βόλτες στην φύση…

Εύα σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...