Χαρισματική, δοτική και αέναα παραγωγική. Η εγχώρια Soul Funk Diva εξομολογείται τα παιδικά της χρόνια, τις επιρροές της στην τέχνη και τις ανησυχίες της. Με μεγάλη χαρά, στο Your e-articles η Idra Kayne.
-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;
Θυμάμαι τα απογεύματα στην παιδική χαρά στην Αθηναΐδα στην Άνω Κυψέλη, τις ατελείωτες ώρες που παίζαμε λάστιχο και κρυφτό στη γειτονιά. Tα κάλαντα και πολλά άλλα. Κυρίως όμως την ανεμελιά της εποχής.
-Έχεις καταγωγή από την Ουγκάντα. Πώς λειτούργησε αυτό, όταν ήρθες σε επαφή με την ελληνική κοινωνία στην οποία μεγάλωσες;
Ήταν αρκετά δύσκολο για μένα. Ήμουν ντροπαλό παιδί και αυτό έκανε ακόμα πιο δύσκολο το να αντιμετωπίσω τα έντονα βλέμματα λόγω του διαφορετικού χρώματος. Τα άβολα σχόλια για το πόσο καλά ελληνικά μιλάω και φυσικά τα ρατσιστικά σχόλια που άκουγα σε καθημερινή βάση.
-Βίωσες την περιθωριοποίηση;
Δεν βίωσα την περιθωριοποίηση, γιατί, παρ’ όλη τη ντροπή μου, δεν έκανα πίσω όταν ένιωθα να αδικούμαι. Αλλά κι επειδή οι γονείς μου δεν επέτρεψαν ποτέ να περιθωριοποιηθούμε ως οικογένεια. Και σίγουρα για εκείνους ήταν ακόμη πιο δύσκολο. Μια Ελληνίδα κι ένας Αφρικανός να ερωτευτούν και να παντρευτούν στην Ελλάδα του ’70. Μπορείτε να φανταστείτε…
-Θεωρείς πως είναι ανεκτική η ελληνική κοινωνία ή έχει στεγανά;
Φυσικά και δεν είναι ανεκτική, όχι ακόμα. Το βλέπουμε κάθε μέρα. Έχουμε φτάσει στο 2020 και ακούμε καθημερινά για περιστατικά bullying σε βάρος ομοφυλόφιλων, διεμφυλικών, ατόμων με αναπηρίες, αλλοδαπών. Ακροδεξιά παράταξη ήταν επίσημα στη Βουλή μέχρι πολύ πρόσφατα και ανεπίσημα παραμένει… Για ποια ανεκτικότητα μιλάμε; Γίνονται βήματα προς την αλλαγή – θέλω να πιστεύω – αλλά ο δρόμος είναι πολύ μακρύς ακόμη.
-Είναι διαφορετικά τα πράγματα τώρα σε σχέση με δύο δεκαετίες πριν σε ζητήματα διαφορετικότητας;
Όπως είπα και παραπάνω, γίνονται βήματα μικρά και σταθερά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά είμαστε μακριά ακόμα από το κανονικό. Σε σχέση με τη δεκαετία του ’70 και του ’80, ναι, είναι καλύτερα τα πράγματα. Όμως, η εξέλιξη κατά τη γνώμη μου δεν υπολογίζεται τόσο με το πόσο απομακρυνόμαστε από το λάθος, αλλά με το πόσο πλησιάζουμε το σωστό. Και για το σωστό ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη.
-Σπούδασες χορό και συμμετείχες σε χορωδία για σειρά ετών. Τι εμπειρίες σού έδωσαν οι σπουδές;
Ο χορός ήταν μια διέξοδος για μένα. Ένας τρόπος να νιώσω ότι βγαίνω από τον εαυτό μου, τις αναστολές μου και να νιώσω έστω και στιγμιαία ελεύθερη. Η χορωδία ήταν ένας άλλος κόσμος. Έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις από διαγωνισμούς και πρόβες. Ωραία χρόνια.
-Τι αποκόμισες από τις σπουδές σου στο Α.Τ.Ε.Ι. Κοινωνικής Εργασίας;
Αρχικά, το ότι το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού είναι πολύ δύσκολο! Θέλει πολλή υπομονή και τεράστια ψυχική δύναμη, για να αντιμετωπίζεις καθημερινά τόσο δύσκολες πλευρές της ζωής και μάλιστα σε ένα κράτος που η κοινωνική πρόνοια είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Πραγματικά, σέβομαι και θαυμάζω πάρα πολύ τους κοινωνικούς λειτουργούς που δε χάνουν το πάθος τους και ασκούν το επάγγελμα με ζήλο.
-Τι είναι αυτό που καθορίζει έναν καλλιτέχνη; Το ταλέντο ή η προσωπική, καθημερινή μάχη που δίνει;
Ο συνδυασμός των δύο.
-Τι σημαίνει για εσένα η μουσική;
Η μουσική είναι ο μεγάλος μου έρωτας.
-Ποια είναι τα ακούσματά σου;
Μεγάλωσα με pop, r’n’b, soul, hip hop. Πέρασα από το ελληνικό pop rock και έντεχνο, το metal κι επέστρεψα στην pop και r’n’b.
-Οι καλλιτέχνες που σε επηρέασαν;
Whitney Houston, Mariah Carey, Destiny’s Child, Mary J Blige, Lauryn Hill, Jill Scott, Christina Aguilera, Kylie Minogue, Amy Winehouse, George Michael, Jamiroquai και πάρα πολλοί άλλοι.
-Ο αγαπημένος σου δίσκος;
«The Miseducation of Lauryn Hill» και το «To Pimp A Butterfly» (Kendrick Lamar).
-Τι βιώνεις όταν τραγουδάς;
Ελευθερία.
-Πώς αντιλαμβάνεσαι να κυλάει ο χρόνος;
Τα τελευταία χρόνια ανησυχητικά γρήγορα.
-Σε έχουν καθορίσει περισσότερο οι εύκολες ή οι δύσκολες στιγμές στη ζωή σου;
Οι δύσκολες στιγμές φυσικά!
-To 2011 κυκλοφόρησε η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Don’t Walk Away». Μετά από 9 χρόνια πώς την αντιλαμβάνεσαι;
Ως εξαιρετική πρώτη βουτιά στον ωκεανό της ελληνικής δισκογραφίας.
-Ποια είναι η πιο αντιπροσωπευτική σου συνεργασία;
Η συνεργασία μου με τον Pharrell Williams ή τον Mark Ronson όταν με ανακαλύψουν (γέλια).
-Έχει να δώσει πράγματα η σημερινή ελληνική μουσική;
Φυσικά! Υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες εκεί έξω που κάνουν live καθημερινά! Ψάξτε και δεν θα χάσετε!
-Ποιους καλλιτέχνες ξεχωρίζεις;
Sam Ra Gda, Sillyboy, Project Uncut, Cookie, Babo Koro.
-Τι κλίμα επικρατεί στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία;
Τροπικό… Τρελαίνομαι! Μια παγώνω, μια ζεσταίνομαι.
-Ποιες είναι οι κοινωνικές σου ανησυχίες;
Ο ρατσισμός, η θέση της γυναίκας, το προσφυγικό, οι άστεγοι.
-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;
Τραγική.
-Πόσο έχει επηρεάσει την ζωή ενός καλλιτέχνη σε σχέση με τον βιοπορισμό του;
Απόλυτα! Οποιοσδήποτε ασχολείται επαγγελματικά με την τέχνη και επιθυμεί να είναι ανεξάρτητος και αυτόνομος υποχρεούται να κάνει τουλάχιστον δύο δουλειές απλώς, για να επιβιώσει. Και πολύ συχνά δουλειές παντελώς άσχετες με το αντικείμενό του.
-Πιστεύεις στον Θεό;
Πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη.
-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;
Είμαι πολύ δοτική και πολύ χαρούμενη.
-Τι είναι η ευτυχία;
Η ηρεμία της ψυχής.
-Τι άνθρωπος είναι η Idra Kayne;
Αισιόδοξος, εργατικός, δοτικός, δυνατός και και και…
-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;
Το σπίτι μου με πολλή μουσική και πολλές ταινίες.
-Ο μεγάλος σου φόβος;
Το να σταματήσω να εξελίσσομαι.
-To μεγάλο σου πλεονέκτημα;
Η υπομονή μου.
-Το μεγάλο σου μειονέκτημα;
Η επιθυμία μου να είμαι πάντα «σωστή».
-Το λάθος που δε θα συγχωρήσεις ποτέ στον εαυτό σου;
Δε νομίζω ότι έχω κάνει κάποιο λάθος που να αδυνατώ να το συγχωρέσω στον εαυτό μου.
-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;
Θα σπούδαζα μουσική στο εξωτερικό μετά το Λύκειο και δεν θα έδινα ποτέ Πανελλήνιες.
-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο, για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;
Επιμονή, υπομονή και αδιάκοπη δουλειά.
-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Ετοιμάζω το πρώτο μου ελληνόφωνο EP που θα κυκλοφορήσει από τη MINOS EMI σε λίγο καιρό.
-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα «Idra Kayne»;
Μια κοπέλα που δε σταματά ποτέ να παλεύει για το όνειρό της.
-Idra, σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο
Επιμέλεια συνέντευξης: Ευγενία Κελαράκου
