Συνέντευξη με τον Θανάση Σκαργιώτη: «Οι ισορροπίες αλλάζουν διαρκώς και πρέπει να έχουμε το νου μας μην πέσουμε από τεντωμένο σκοινί»

Κατάγεται από τα Ιωάννινα και τη Θεσσαλονίκη στην οποία και μεγάλωσε. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζεται ως φυσικός. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική τον οδήγησε σε εκτενείς σπουδές και διαρκή τριβή. Από νωρίς τράβηξε τη προσοχή του σπουδαίου συνθέτη Γιώργου Ανδρέου ο οποίος και ανέλαβε την ενορχήστρωση και την παραγωγή των πρώτων του τραγουδιών. Μέσα στο 2021 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του, Της Χαραυγής Το Αχ. Σήμερα στο your e-articles ο τραγουδοποιός Θανάσης Σκαργιώτης.

-Κατάγεσαι από τα Ιωάννινα και τη Θεσσαλονίκη. Ποιες είναι οι παιδικές σου μνήμες; 

Η διαδρομή από το σπίτι στο σχολείο, η μπάλα που παίζαμε στα πεζοδρόμια στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη, τα ποτάμια και τα βουνά στα χωριά μου. Τα πέτρινα γεφύρια, οι ήχοι στα παραδοσιακά πανηγύρια, η θάλασσα, η μαρμελάδα πάνω στο ζυμωτό ψωμί της γιαγιάς.

-Η ανάμνηση που δε θα ξεχάσεις ποτέ; 

Όταν μετακομίζαμε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Θυμάμαι έντονα τη στιγμή που φορτώναμε στο αυτοκίνητο τα πράγματα και αποχαιρετούσα κάποιους φίλους. Ήμουν Δ’ Δημοτικού.

-Ο λόγος που στράφηκες στη μουσική; 

Μάλλον η έντονη ανάγκη που έχω για δημιουργία.

-Η σημασία της στη καθημερινότητά σου; 

Αποτελεί βαθύ επαναπροσδιορισμό, συχνά σε νέα βάση. Απολαμβάνω τη διαδικασία της εσωτερικής αναζήτησης που προκύπτει είτε ακούγοντας ένα τραγούδι είτε γράφοντας. Είναι ανάγκη, ευχαρίστηση, εκτόνωση, λύτρωση και ελπίδα.

-Τα συναισθήματά σου όταν τραγούδησες μπροστά σε κοινό για πρώτη φορά;

 Αγωνία, ανασφάλεια αλλά και χαρά, πάθος και ικανοποίηση.

-Είναι τα ίδια μέχρι σήμερα;

Θα έλεγα σχεδόν ίδια. Η αγωνία περιορίζεται στα δύο-τρία πρώτα τραγούδια και με τα χρόνια η απόλαυση κατά τη διάρκεια της παράστασης είναι μεγαλύτερη. Νιώθω λίγο πιο απελευθερωμένος τώρα.

-Οι σπουδές σου; 

Η Φυσική. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάζομαι ως φυσικός. Όσο αφορά τη Μουσική, έχω κάνει φωνητική, κιθάρα, θεωρία και κλασική αρμονία, τζαζ αρμονία, πιάνο, παραδοσιακό τραγούδι και μαθήματα τραγουδοποιίας και δημιουργικής γραφής.

-Τα ακούσματα που σε καθόρισαν;  

Deep Purple, Iron Maiden, Jimi Hendrix, Μάνος Λοΐζος, Σταύρος Κουγιουμτζής και οπωσδήποτε η παραδοσιακή μας μουσική.

-Οι φωνές που κυλούν μέσα σου;  

Γιώργος Νταλάρας, Σωκράτης Μάλαμας, Δήμητρα Γαλάνη, Χάρις Αλεξίου, Στέλιος Καζαντζίδης, Bruce Springsteen, Bruce Dickinson.

-Πώς αναλογίζεσαι τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο, Με Του Τρελού Τα Σύνεργα;

Δίσκος αναζήτησης και πειραματισμού αλλά βρίσκω και αρκετά σημεία κατασταλαγμένα. Έτσι τουλάχιστον πιστεύω.

-Ο δεύτερος δίσκος σου κυκλοφόρησε πρόσφατα και έχει το τίτλο Της Χαραυγής Το Αχ. Τι διαφορετικό έχεις καταθέσει εδώ;

Νομίζω είμαι πιο ώριμος, οι δομές των τραγουδιών είναι λιγότερο πολύπλοκες σε σχέση με τον πρώτο δίσκο και υπάρχει πιο έντονα το παραδοσιακό στοιχείο.

-Είναι καθοριστική η συνεργασία σου με τον Γιώργο Ανδρέου;

Ο Γιώργος Ανδρέου άλλαξε τον τρόπο εργασίας μου πάνω στη δημιουργία ενός τραγουδιού. Ίσως το μεγαλύτερο δώρο της συνεργασίας μας. Του είμαι ευγνώμων.

 -Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;  

Κατά περιόδους, αλλάζει και συνήθως είναι μεμονωμένα τραγούδια. Αυτές τις μέρες ακούω συνεχώς το The River του Bruce Springsteen.

-Η ταινία που σου άλλαξε τη ζωή;  

Με επηρέασε βαθιά Ο Καιρός Των Τσιγγάνων.

-Το βιβλίο που σε ταξίδεψε σε μαγικούς τόπους;  

Στο Δρόμο Των Αρωμάτων του πατέρα μου Μάνθου Σκαργιώτη. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, να το διαβάσετε!

-Πότε έκλαψες τελευταία φορά; 

Πριν από λίγες μέρες, όταν άκουσα πάλι ένα τραγούδι που γράφτηκε για τον Ελληνοκύπριο Σολωμό Σολωμού, που δολοφονήθηκε από Τούρκους σκοπευτές την ώρα που ανέβαινε στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία.

-Η άποψή σου για τη σημερινή δισκογραφία;  

Είναι δύσκολη η σημερινή πραγματικότητα και για τους καλλιτέχνες και για τις δισκογραφικές εταιρείες. Ωστόσο, αντέχουμε και όσο υπάρχει κοινή ματιά θα αντέχουμε.

-Υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σήμερα; Λαμβάνουν τον χώρο που τους πρέπει;  

Σαφώς και υπάρχουν. Η προβολή, όμως, είναι κάτι ανεξάρτητο. Οι δρόμοι της είναι πιο σκοτεινοί και υπόγειοι και συχνά δεν σχετίζονται με την πραγματική αξία του καλλιτέχνη.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;  

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για τα αυτονόητα, για αυτά που δικαιούμαστε. Οι ισορροπίες αλλάζουν διαρκώς και πρέπει να έχουμε το νου μας μην πέσουμε από τεντωμένο σκοινί.

-Επηρέασε τους καλλιτέχνες η πανδημία;  

Πολύ. Νομίζω είναι από τους κλάδους που υπέστη και θα υποστεί τεράστιο πλήγμα.

-Η στάση της Κυβέρνησης ήταν ανάλογη;  

Η κυβέρνηση έδειξε ότι θεωρεί την Τέχνη πολυτέλεια. Η αδιαφορία της απέναντι στους ανθρώπους του πολιτισμού ήταν προκλητική. Ελπίζω να αποκατασταθούν οι σχέσεις.

-Πώς κρίνεις τη σημερινή ελληνική κοινωνία; 

Ιδίως στην παρούσα φάση, θεωρώ ότι επικρατεί έντονος διχασμός. Με τρομάζει η κάθε μορφής βία. Όμως, παραμένω πολύ αισιόδοξος και θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου να συντονιστούμε αρχικά με το μέσα μας και έπειτα συνολικά ως κοινωνία.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι τις αποκαλύψεις στο χώρο του θεάματος για τις παρενοχλήσεις εις βάρος των καλλιτεχνών; 

Είμαι άνθρωπος που αναζητώ το φως. Η κατάχρηση εξουσίας είναι ανήθικη και μου προκαλεί απέχθεια και οργή. Δεν παίζεις με τα όνειρα και την ψυχή ενός ανθρώπου.

-Η σχέση σου με τον Θεό; 

Θεωρώ ότι υπάρχει κάτι ανώτερο, μία ενέργεια, ένα κύμα. Δεν πιστεύω με τον τρόπο που μπορεί να πιστεύει ένα θρήσκος. Το σέβομαι, χωρίς να το κατακρίνω. Προσωπικά, έχω πίστη στη δύναμη του μυαλού. Καθένας πρέπει να πιστεύει σε ό,τι τον ενεργοποιεί και του δίνει ελπίδα.

 -Το προσωπικό σου καταφύγιο; 

 Το διάβασμα στίχων και το σπίτι στο χωριό του πατέρα μου, έξω από τα Γιάννενα.

-Ο μεγάλος σου φόβος;  

Ο φόβος. Με τον καιρό το δουλεύω…

-Ο έρωτας;  

Κίνητρο για ζωή. Πολλές φορές η ίδια η ζωή.

-Η ευτυχία; 

Το γέλιο, η αγάπη, το φως, η λαχτάρα, η αμφισβήτηση, το κλάμα, η λύπη, ο αγώνας για ένα βήμα παραπέρα. Με ένα χαμόγελο στα χείλη, θα σας έλεγα η πληρότητα.

-Τι άνθρωπος είναι ο Θανάσης Σκαργιώτης;  

Επίμονος, εργατικός, με ευαισθησίες και αδυναμίες. Εκτιμάω αυτό που έχω και σέβομαι πολύ τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί μου, ανοιχτός αλλά υπάρχουν φορές που με πιάνει η ξεροκεφαλιά μου. Περνάω περιόδους αμφισβήτησης και εμμονικών σκέψεων που μπορεί να κουράζουν εμένα και τους γύρω μου. Τότε δεν είμαι καλή παρέα. Αρκετές φορές με έχουν αποκαλέσει δύσκολο, αλλά το δουλεύω και αυτό!

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 

Όχι, θέλω να ζω με τα όμορφα και τα άσχημα, τα λάθη και τα σωστά.

-Πώς φαντάζεσαι τη τελευταία μέρα σου στη γη; 

Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί μέχρι να διαβάσω την ερώτηση αυτή! Μάλλον με τους ανθρώπους που αγαπώ, την κιθάρα μου και μια βότκα στο προσωπικό μου καταφύγιο…

-Τα όνειρά σου για το μέλλον; 

 Να μη σταματήσω να ονειρεύομαι.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;  

Γράφω τα τραγούδια του επόμενου δίσκου και από Σεπτέμβρη θα φτιάξουμε και το επόμενο Video Clip από τον πρόσφατο δίσκο Της Χαραυγής Το Αχ. Έχει κυκλοφορήσει ήδη το Clip από τα Μπερδέματα.

-Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν άνθρωπο για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα;  

Αφού σιγουρευτεί ότι αυτά είναι τα πραγματικά του όνειρα, να αγωνιστεί για αυτά με πάθος και υπομονή.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Θανάσης Σκαργιώτης;

 Η οικογένειά μου.

-Θανάση σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...