Συνέντευξη με τον Χρήστο Νινιό: «Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες σαν άτακτο παιδί που το έχει βάλει τιμωρία»

Ανήκει στη νεότερη γενιά τραγουδοποιών. Διαγράφει την πορεία του αργά και σταθερά καταθέτοντας τη δική του θεώρηση στα μουσικά πεπραγμένα. Οι μουσικές του απόπειρες χαρακτηρίζονται από έντονη συναισθηματική φόρτιση. Μετά από τρεις δισκογραφικές δουλειές, βρίσκεται προ των πυλών για να κυκλοφορήσει την επόμενη, μαζί με εκλεκτούς φίλους και συνεργάτες. Σήμερα, συνομιλώ στο your e-articles με τον Χρήστο Νινιό.

-Γεννήθηκες στο Λουτράκι. Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια;

Πολύ παιχνίδι έξω στους δρόμους και στα αλώνια -μια μεγάλη αλάνα-απέναντι από το σπίτι μου. Ελευθερία και ανεμελιά.

-Ποια είναι η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με τη μουσική; 

Από πολύ μικρός άκουγα πολλή μουσική. Απέκτησα όμως ιδιαίτερες σχέσεις μαζί της μετά στα 15, όταν ο αδερφός μου έφερε στο σπίτι το Alchemy Live των Dire Straits. Μετά από το άκουσμα αυτού του δίσκου αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ μόνο με τη μουσική.

-Τι σημαίνει για σένα;

Είναι από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής μου, μέρος της καθημερινότητάς μου και απαραίτητη προϋπόθεση για να νιώθω γεμάτος.

-Έχεις κάνει μουσικές σπουδές;

Αν εξαιρέσουμε λίγα μαθήματα κιθάρας με τον Βασίλη Πιερρακέα τα οποία δεν ολοκληρώσαμε ποτέ καθώς τα μαθήματα κατέληγαν σε πολύωρες συζητήσεις γύρω από τη μουσική, κατά τα λοιπά είμαι αυτοδίδακτος.

-Τα ακούσματα που σε καθόρισαν;

Dire Straits, Rolling Stones, Pink Floyd, The Doors, David Bowie και τα γλέντια στο χωριό μου στην Κρήτη.

-Οι καλλιτέχνες που αποτελούν επιρροή;

Όλοι οι παραπάνω και τα τελευταία χρόνια ο δικός μας Αλκίνοος Ιωαννίδης.

-Ο δίσκος που ακούς τις πιο προσωπικές σου στιγμές;

Ο Black and Blue των Rolling Stones και ο The Heart of Saturday Night του Tom Waits.

-Η αγαπημένη σου ταινία;

Το Seven και ό,τι έχει να κάνει με Marvel.

-Το αγαπημένο σου βιβλίο;

Η καλύβα του μπάρμα Θωμά.

-Έχεις κοινωνικές ανησυχίες;

Πολλές και καθημερινές. Δυστυχώς η εποχή που διανύουμε είναι πρόσφορη για πολλές ανησυχίες.

-Πώς κρίνεις την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας;

Η κατάσταση είναι πολύ σκληρή. Η οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας έχει κάνει την καθημερινότητα ιδιαίτερα δύσκολη. Ο κόσμος παλεύει καθημερινά να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να παλεύουν κυριολεκτικά με μισθούς πείνας, ψυχές καταρρακωμένες, κουρασμένες και το χειρότερο δίχως ελπίδα για κάτι καλύτερο. Νιώθω ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο πλέον. Καμία κοινωνική πολιτική και καμία πρόνοια για τους αδύναμους. Βλέπω τη χώρα μου να βουλιάζει και κανείς μας δεν αντιδρά. Βλέπω τους πολιτικούς να μας χλευάζουν και κανένα αντανακλαστικό. Υπάρχει ένας διάσπαρτος φόβος που δεν αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι.

-Πόσο έχει επηρεάσει την ζωή ενός μουσικού;

Μιλώντας για εμένα, έχω επηρεαστεί και οικονομικά και συναισθηματικά. Τα τελευταία χρόνια η δισκογραφία έχει τελειώσει, οι ζωντανές εμφανίσεις είχαν περιοριστεί και πλέον λόγω των περιοριστικών μέτρων έχουν απαγορευτεί. Τα έσοδα των καλλιτεχνών έχουν μηδενιστεί κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα, πλην της οικονομικής εξόντωσης και την συναισθηματική εξόντωση ενός μουσικού η οποία επιδρά καταλυτικά στο έργο του καλλιτέχνη.

-Σε τι κατάσταση βρίσκονται οι καλλιτέχνες την περίοδο του κορωνοϊού;

Σε απόγνωση. Αν βιοπορίζεται κανείς από την τέχνη του, με τα μέτρα απαγόρευσης των ζωντανών εμφανίσεων και των θεαμάτων γενικότερα, οι καλλιτέχνες είναι καταδικασμένοι στην μη επιδοτούμενη ανεργία. Το ευτήχημα είναι ότι εν μέσω αυτής της κατάστασης, παρόλο που όπως προείπα υπάρχει συναισθηματική εξόντωση, η τέχνη επιβιώνει. Οι καλλιτέχνες δημιουργούν, παρουσιάζουν νέες δουλειές μέσω διαδικτύου παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας κι αυτό ειναι μια μορφή αντίστασης σε όλο αυτό που αντιμετωπίζουμε.

-Πώς κρίνεις τη στάση της κυβέρνησης στους ανθρώπους της μουσικής αυτή τη δύσκολη περίοδο;

Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες σαν άτακτο παιδί που το έχει βάλει τιμωρία. Αυστηρή, ψυχρή και αδικαιολόγητη.

-Πιστεύεις στον Θεό;

 Πιστεύω στον Θεό.

-Πώς λειτουργείς όταν ερωτεύεσαι;

Δίχως δεύτερες σκέψεις και με απόλυτη αφοσίωση.

-Τι είναι η ευτυχία;

Το χαμόγελο του γιού μου.

-Τι άνθρωπος είναι ο Χρήστος Νινιός;

Ειλικρινής και αισιόδοξος. Και πολύ ιδιόρρυθμος.

-Ποιο είναι το προσωπικό σου καταφύγιο;

Το στούντιό μου στο Λουτράκι.

-Ο μεγάλος σου φόβος;

 Να χάσω ό,τι αγαπώ βαθιά.

-Το μεγάλο σου πλεονέκτημα;

Η ευθύτητα.

-Το μεγάλο σου μειονέκτημα;

Η κυνικότητα.

-Το λάθος που δε θα συγχωρήσεις ποτέ στον εαυτό σου;

Ευτυχώς δεν έχω κάνει λάθη που να είναι ασυγχώρητα ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.

-Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

Δεν θα άλλαζα τίποτα. Προχωράω μπροστά με τις επιλογές μου είτε λάθος είτε σωστές.

-Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο; 

Ετοιμάζω την τέταρτη δισκογραφική μου δουλειά, ένα EP με έξι τραγούδια τα οποία θα ερμηνεύσω παρέα με φίλους καλλιτέχνες.

Ήδη έχουν ανέβει στο κανάλι μου στο YouTube τρία από τα έξι του EP.

Το Αλήθεια και Ψέμα με τον Χρήστο Δάντη, το Καινούργιο Σώμα με τον Παντελή Κυραμαργιό και το Γιατί με την Μάρω Μαρκέλλου.

-Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;

Να επιστρέψει η ζωή μας στην κανονικότητα, η ζωή όλων μας. Και όταν γίνει αυτό θα βρουν χώρο και τα δικά μου όνειρα τα οποία αυτό το διάστημα βρίσκονται σε παύση.

-Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν λες το όνομα Χρήστος Νινιός;

Ο γιός του Νάσου και της Βασιλικής, αδερφός του Ανδρέα, μπαμπάς του Ανδρέα και σύντροφος της Μαριεύης. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος.

-Χρήστο σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία μας.

Και εγώ σε ευχαριστώ.

Συνέντευξη στον Χρήστο Ηλιόπουλο

Αποτυχημένος φοιτητής Κοινωνικής Θεολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτυχημένος φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ερασιτέχνης ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος. Συλλέκτης βινυλίων, κόμικς και βιβλίων. Λάτρης της ινδικής κουζίνας και του κόκκινου κρασιού. Με το γράψιμο έχω μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν γράφω θέλω η σκέψη που ξεκινάει από εμένα να ολοκληρώνεται από τον αναγνώστη...