Δευτέρα 16 Μαΐου. Γύρω στις 20:40. Βρίσκομαι έξω από το Θέατρο Παλλάς και αναμένω μια καλή μου φίλη που έχει καθυστερήσει. Σε είκοσι λεπτά οι πόρτες θα κλείσουν, τα φώτα θα σβήσουν και οι νότες θα περπατήσουν από τη σκηνή μέχρι την πλατεία και τα θεωρεία. Η δεύτερη sold out συναυλία του Στέφανου Κορκολή αναμένεται να ξεκινήσει. Εντάξει. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα τον παρακολουθούσα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την γνωριμία μας περίπου τέτοιο καιρό το 2015 όταν βρέθηκα στην παρουσίαση της Συνάντησης Ι, του πρώτου εκ των τριών δίσκων όπου προσέγγισε έργα του Μίκη Θεοδωράκη με τη φωνή της Σοφίας Μανουσάκη. Στη παρουσίαση αυτή, ο Κορκολής κατείχε καθοριστικό ρόλο στο πιάνο, που αποτελεί προέκταση των χεριών του. Από τότε και για όσες φορές τον έχω παρακολουθήσει, παρατηρώ πάντα το ίδιο μαγικό πράγμα. Τον τρόπο που αγγίζει τα πλήκτρα. Είναι σα να επικοινωνεί μαζί τους με έναν δικό του τρόπο. Πότε τα χαϊδεύει γλυκά. Πότε πιο ερωτικά και πότε σαν σωστός ανεμοστρόβιλος.
Για τη συναυλία της Δευτέρας δεν ήξερα πολλά παρά μόνο ότι η χωρητικότητα του θεάτρου θα επέτρεπε ευελιξία κινήσεων. Τόσο οπτικοακουστικά όσο και οργανικά-ενορχηστρωτικά. Αυτό που βίωσα μαζί με τους υπόλοιπους ακροατές της κατάμεστης αίθουσας ήταν συγκλονιστικό. Η δεξιοτεχνία του Στέφανου, η πλήρως πειθαρχημένη και άψογη ορχήστρα (που αποτελείται από τους Κωστής Πυρένης: κιθάρες, τραγούδι, Βασίλης Δεφίγγος: σαξόφωνο, Σάββας Ρακιντζάκης: πλήκτρα, Ρόλη Γιαμοπούλου: τύμπανα – κρουστά – τραγούδι, Βικτωρ Κουλουμπής: μπάσο), η καθηλωτική ερμηνεία της Σοφίας Μανουσάκη. Και φυσικά, κερασάκι στην τούρτα η guest εμφάνιση του μοναδικού περφόρμερ Πάνου Μουζουράκη. Ο Κορκολής, με τριπλό ρόλο ως σολίστας, ερμηνευτής και αφηγητής χρησιμοποίησε την μουσική του ως χρονομηχανή ταξιδεύοντας μας στις νησίδες της μουσικής του θάλασσας.
Δεν τσιγκουνεύτηκε σε τίποτα. Από τις ορχηστρικές του συνθέσεις και τα τραγούδια που έγραψε και ερμήνευσε ο ίδιος την δεκαετία του ’90 (συναισθήματα της συγκεκριμένης δεκαετίας ξύπνησαν οι καλοί φίλοι και παλιοί συνεργάτες του Στέφανου, Δημήτρης Χωριανόπουλος – Digi όταν ανέβηκε στα τύμπανα και ο Αχιλλέας Διαμαντής όταν πήρε στα χέρια του την ηλεκτρική κιθάρα) γεμίζοντας στάδια και κάνοντας το κοινό να παραληρεί μέχρι old time classic ξένες επιτυχίες, τραγούδια που έγραψε για σπουδαίες ελληνικές φωνές και φυσικά τις προσεγγίσεις του σε έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τρεις ώρες. Και ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς κατάφερε να ξεσηκώσει το κοινό, μικρούς και μεγάλους ώστε να μεταμορφώσει ένα κλασικού τύπου θέατρο σε έναν ανοικτό συναυλιακό χώρο όπου όλοι χειροκροτούσαν ασταμάτητα τραγουδώντας στο ρυθμό των τραγουδιών. Το φινάλε ήταν ουσιαστικά μια κάθαρση η οποία συνέπεσε με την άρση των περιοριστικών μέτρων. Όλοι διασκεδάσαμε σαν να μην υπήρχε αύριο. Στέφανε, σε ευχαριστούμε πολύ.
Τελευταία παράσταση του Στέφανου Κορκολή στο Θέατρο Παλλάς θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 23 Μαΐου στις 21:00 με guest εμφάνιση του Πάνου Μουζουράκη.
